Cevap:
Sinaptik iletim yönlü değildir, çünkü nörotransmiterler başka türlü değiştirilemez.
Açıklama:
Sinaps, vücudumuzdaki iki nöron arasındaki bağlantıdır. Sinaps şematik olarak aşağıda gösterilmiştir.
Bir sinaps, nörotransmiterleri serbest bırakan bir tarafa ve onları alabilen bir tarafa sahiptir. Bir sinyal böyle bir sinaps yolunda ilerlerken, bu nörotransmiterler sinaptik aralıkta serbest bırakılır ve serbest dolaşabilir. Eğer böyle bir nörotransmitter, sinaptik boşluğun diğer bölgesindeki bir reseptöre bağlanırsa, bu vücudumuzda daha da ileriye giden başka bir sinyali serbest bırakır.
Şimdi anlıyoruz ki, bu nörotransmiterler bir sinyalin geriye doğru gitmesine neden olamaz. Alıcı bölge onları serbest bırakamaz ve sinaptik düğme onları alamaz.
İlginiz için, nörotransmiterler, sinaptik boşlukta serbest bırakıldıktan sonra çoğunlukla bozulmaktadır, bu yüzden başka bir sinyal gelebilir!
Nörotransmiterlerin neden olduğu iki tür etki vardır: uyarma ve inhibisyon. İnhibisyon, bir molekülün yeni bir elektrik sinyali yaratma potansiyelini düşürmesi ve uyarılma, bir molekülün yeni bir elektrik sinyali çıkışı oluşturma potansiyelini arttırmasıdır.
Sinir sistemimizde tek yönlü bir ünitenin olması neden önemlidir?
Bunun nedeni, diğer tüm nöronların belirli bir yöne sahip olmamasıdır. Her şey tetiklenir ve tetiklenirse ne kaos yaratılacağını hayal edin, çünkü bir sinyali durduramazsınız!
Bununla kalsiyum ne yapacak?
Kalsiyum, sinaptik yarıktaki nörotransmiterleri serbest bırakan sistemin bir parçasıdır. Bir elektrik sinyali sinapsın üzerine ulaşırsa, membran girişleri açık konuma getirilir ve kalsiyum sinaps içine aktarılır ve içinde yüksek konsantrasyon oluşur (aşağıdaki resme bakın). Nörotransmiter taşıyıcısının membranındaki spesifik kabarcıklar (kabarcıklar) bu daha yüksek konsantrasyona tepki verir ve nörotransmiterleri sinaptik yarıkta serbest bırakarak hücre zarı ile birleşir.
