Astronomi

Dünya'ya ve Güneşe olan ortalama mesafe yaklaşık 9.6 AU, herhangi bir zamanda Dünya'ya olan mesafe kabaca 8 ila 11 AU arasındadır. Bir ay, ana gezegenine nispeten yakın bir yörüngede dönüyor, bu yüzden Titan, Satürn'ün kendisi kadar Dünya'dan uzak. Satürn'den Dünya'ya olan ortalama mesafe, Satürn'den Güneş'e olan ortalama mesafe ile yaklaşık 9,6 AU'dur. Satürn'ün Güneş'e en yakın olduğu ve Dünya'nın doğrudan aralarında olduğu Dünya'ya minimum uzaklık 8 AU'dur. Maksimum, Devamını oku »

94 Periyodik tablo 118'e kadar çıkıyor, ancak daha yüksek atom sayılarının çoğu sentetik, sadece laboratuvarda üretiliyor ve eser miktarda bile olsa doğada bulunmuyor. Doğada bulunan en yüksek atom sayısı element eser miktarda Plütonyumdur. Uranyumun içinde doğal fisyon ve bazı süpernovadan geriye kalan kabukta güneş sisteminin oluşturduğu moleküler buluta eklenmiş bir kabukta bulunan ilkel Plütonyum birikintilerinde bulunur. Yukarıdaki muhasebe NUMBER içerisindedir, hatta çok nadir bulunan elementlerin eser miktarları sayılmaktadır. BÜTÜN topra Devamını oku »

Çünkü astronomideki mesafeyi ölçmenin sadece birkaç yolundan ve doğrudan ölçüm mesafesinden biridir. Dünya, 150 milyon kilometre (veya 1 AU) mesafeden güneşin etrafında dönüyor. Bu, konumunun 1 Ocak'tan 2 Temmuz'a (yarım yıl) 300 milyon kilometre (veya 2 AU) değiştiği anlamına gelir. SLIGHTLY konumundaki bu değişiklik, bir odadaki mobilyanın görünüşünü, açılarını ve benzerlerini değiştirse de yürümesi gibi bir bakış açımızı değiştiriyor. Görünüşe göre bir yıldızın konumu, bir açı, d Devamını oku »

Merkür'ün Ay'ımızın yol açtığı çarpışmadan gelmesi olası değildir. Karasal gezegenlerin, Güneş'ten farklı mesafelerde maddenin toplanmasından ayrı olarak oluştuğuna inanılmaktadır. Dahası, Merkür o kadar yoğundur ki, gökbilimciler kütlelerinin çoğunun demir-nikel çekirdeği olduğuna inanmaya yönlendirilir. Ay'ımızı yapan çarpışma, daha hafif kayalık bir malzemeyi uzaya bırakacaktı ve Ayımız aslında sadece küçük bir çekirdekli ezici bir şekilde kaya oldu. Devamını oku »

Hayır. Işığın frekansı ve dalga boyu, ışığın ne kadar enerjiye ve ışığın yayıldığı ortama göre değişir. Enerji ışığının miktarı, frekansını belirler. Frekans bilindikten sonra, ışığın içinde hareket ettiği ortam dalga boyunu (ve hızını) belirler. E'nin enerji olduğu durumda, h Planck'ın sabiti ve f frekansıdır: E = hf lambda dalga boyu olduğunda, v hız ve f frekansıdır: lambda = frac {v} {f} Mavi ışık, örneğin yaklaşık 6.1 çarpı 10 ^ {14} Hz ve 490nm civarında dalga boyu, burada ışık hızı v = c = 2.99792458 times10 ^ 8 m / s'dir. Bir vakumdaki yeşil ışığın frekansı 5.4 kat10 ^ ^ {14} Hz ve d Devamını oku »

Jüpiter'in aktif yanardağları olan bir ayı vardır. O ay Io. Yeryüzündeki volkanlar tektonik hareketlerle tahrik edilir, ancak Io'da yakındaki Jüpiter'in güçlü gelgit hareketi ile tahrik edilirler. Gelecekte nazik olayları gelmiyor mu? Yeryüzünde gelgitler bu şekilde görünür, çünkü uğraşmamız gereken sadece zayıf gelgit kaynaklarımız vardır. Ay nispeten küçüktür ve Güneş nispeten uzaktır. Io aynı anda hem büyük hem de yakın Jüpiter'e sahip. Jovian gelgitleri, Io'nun bedenini ileri ve geri &# Devamını oku »

Bu, Öklid geometrisinin takip edildiği anlamına gelir: Evrendeki üç nokta işaretlenmişse, üç açı 180 ^ circ'ye kadar ekler. Paralel çizgiler sonsuza dek aynı mesafede kalır. Pisagor teoremi evrene uygulanır. Ayrıca, evrenin her bir 'diliminin' düz olduğu anlamına gelir (uzayda her biri x, y ve z düzlemleri olan daha küçük küplere bölünmüş bir küp hayal edin). Diğer terimler açık ve kapalı, kapalı alan en çok küre, açık evren ise sürekli bir hiperbol olarak temsil edildi. Resimler, üç evren t&# Devamını oku »

TrES-4, Jüpiter'in boyutunun yaklaşık 1.7 katı. Jüpiter'in yaklaşık iki katı büyüklüğündeki TrES-4'ün balsa ahşabıyla karşılaştırılabilecek ortalama bir yoğunluğa sahip olduğuna inanılıyor. Elbette bir gaz devi ve yaklaşık 1.400 ışıkyılı uzaklıkta. Yıldız GSC 02620-00648'i gülünç derecede yüksek bir hızda yuvarlar. Ne düşündüğünü biliyorum: "Bu acayip gaz devleri için yeterli! Yürüdüğüm en büyük gezegen nedir?" Bugüne kadar keşfedilen en büyük kayalık (Dünya tipi) Devamını oku »

Hayır, çünkü içerdeyiz. Sarmal bir galaksinin görüntüsü güzel bir şeydir, ancak yalnızca söz konusu galaksinin dışından takdir edilebilir. Bu sarmaldaki yıldızlar temelde az çok yassı bir düzlemde düzenlendiğinden, "büyük resmi" görebildiğimiz en iyi yan görünümün dikey çizgisidir. Ancak, Samanyolu Galaksisinin o kısmını görebileceğiniz, dünyanın karanlık bir yerinde yaşamanız şartıyla, içinde yaşadığımız sarmal kolu görebiliriz. Bu, gökbilimcilere, görülebilenlere benzer sar Devamını oku »

Aslında gezegenler yavaş yavaş Güneşten uzaklaşıyor. Ancak bu etki çok küçüktür, Dünya için bir milyar yılda yalnızca% 0.01 kadar. Http://curious.astro.cornell.edu/about-us/41-our-solar-system/the-earth/orbit/83-is-the’e göre gezegenleri Güneşten uzaklaştıran iki ana mekanizma vardır. -uzaklık-den toprak-to-the-sun değişen gelişmiş. İlk olarak gelgit sürtünme etkisidir. Güneş ortalama olarak otuz Dünya günü başına ortalama bir kez döner (Güneş sert değildir ve dönüş hızı enlem ile değişir). Dünya'nın Güneşin y& Devamını oku »

Hem benzerlikler hem de farklılıklar var. Bunların her ikisi de sıcak olduklarına benzer. Ancak, açıkça görüldüğü üzere, bir gezegen çekirdeği diğeri ise bir yıldız çekirdeğidir, Dünya'nın çekirdeği erimiş lavlardan ve Güneş'in hidrojen gazı çekirdeğinden oluşur. (en hafif eleman). Etkiler sırasıyla jeotermal enerjiler ve güneş ışınımı olarak algılanabilir. Devamını oku »

Boşlukta buna "delik" demek yanlış bir isimdir. Bir kara delik tüm olay radyasyonlarını emer ve tekilliği temsil eder; bu, bildiğimiz gibi fizik yasalarının, onları görselleştirirken tutmaya son verdikleri anlamına gelir. Zaman genişlemesinin sonsuz olduğu olay ufku olarak adlandırılan bir yarıçap vardır, burada zamanın ölçülemeyeceği ve olay fotonlarının basitçe "ortadan kalkacağı" anlamına gelir. Bu, bilim kurgu değil, Einsteinların görelilik teorisinin ihmali ve bize ölçülebilir bilimin engellerine yaklaşmakta olduğumuzu söylüyor. Bir k Devamını oku »

Yıldız yaşam döngüsünün bir parçası olarak. Füzyon enerjisi, bir yıldızın yapısının patlama ve büzülmeden korunmasına neden olur; bu, yıldızın yer çekimi, mevcut füzyon iticiliğinin dışa doğru eşleşemeyeceği dengesiz bir kuvvet ürettiğinde meydana gelir. Bu ilk önce bir nötron yıldızı oluşur ve daha fazla patlama bir kara delik oluşturur. (hangi radyasyonun kaçamayacağı.). Devamını oku »

Hepsi evreni fizikte güncel ve gelişen teorileri kullanarak açıklamaya çalışıyorlar. Tel teorisi parçacıkları parçacık olarak değil titreşen teller olarak gören fizik için birleşik bir teori sağlama arayışıdır. Gelişmekte olan bir alandır. Teorik fizik, astrofizik ve kozmoloji, Evrenin nasıl oluştuğunu ve şu anki davranışını açıklamak için görelilik ve kuantum mekaniği kullanır. Devamını oku »

Halen, Big Bang'in Kararlı Devlet teorisi tarafından önerilen statik modele karşılık olarak enflasyonist bir Evren ile sonuçlandığı tartışılmaktadır. Büyük Patlama, Evrenin bir tekillikten geliştiğini ve Evrenin enflasyonist olduğunu, sonlu ve sınırsız olduğunu, Einstein'ın Steady devlet teorisinin en yaygın şekilde tutulan görüş olduğu ve evrenin inanıldığına inandığı için kozmolojik bir sabit ihtiyacını öne sürmüştü boyutunda sabittir. Bu yaklaşım atıldı ve spektral çizgilerin Doppler kırmızı kayması, Evrenin genişlediğini gösteriyor. Devamını oku »

Galaksinin bileşenlerini sağlam ve galaktik yapıyı sabit tutar. Birçok galaksinin merkezinde süper kütleli kara delikler olduğu (örneğin Samanyolu) ve galaksinin kollarının tutarlı bir yapı oluşturmak için yerçekimi ile bağlı olduğu varsayılmaktadır. Yerçekimi galaksinin her seviyesinde çalışır ve galaksinin bazı kısımlarının “kaymaması” için bileşenlerin arasında dengeli bir denge sağlar. Devamını oku »

İç gezegenler protoplanetlerden oluşmuştur. Dünya, yaşamı sürdürme konusunda elverişli olduğunu kanıtlayan çevresel faktörlere sahipti. Güneşi çevreleyen protoplanetler gezegenleri oluşturmak için soğutulur. Yeryüzündeki yaşamı destekleyen ana faktörler; Güneşten uzaklığı, suyun mevcudiyetini ve yaşamın üretimi için gerekli amino asitlerin varlığını içerir. Devamını oku »

Kuasarların, x-ışınları gibi radyasyon kaynağı olan süper kütleli kara delikler olduğu varsayılmaktadır. Kuasarlar veya yarı-yıldız radyo kaynakları, aktif galaktik çekirdekler (AGN) olarak adlandırılan nesne sınıfının en enerjik ve uzak üyeleridir. Kuasarlar son derece aydınlıktır ve ilk önce galaksilere benzer genişletilmiş kaynaklardan ziyade yıldızlara benzer görünen, radyo dalgaları ve görünür ışık da dahil olmak üzere yüksek kırmızıya kayma elektromanyetik enerji kaynakları olarak tanımlanmıştır. Spektrumları yıldızlardan bilinenlerin aksine çok geniş b Devamını oku »

Bu özelliklere göre. Güneş, füzyonun hidrojeni helyuma dönüştürdüğü gazlı bir yapıdır. Yüzey sıcak, iç kısım da öyle. Güneş sisteminin en büyük bileşenidir. Tüm bu özellikler bizi Güneş'i bir gezegen değil, bir yıldız olarak sınıflandırmamızı sağlıyor. Bütün gezegenler güneşi yörüngeye çeviriyor. (heliosentrik model). Güneş, Samanyolu'nun ortasına yuvarlanır. Güneş hiçbir gezegenin yörüngesinde değildir, örneğin) jeosantrik model başarısız olur. Devamını oku »

Direkt olarak. Evrendeki bu çok uzak mesafeleri belirlemek için kullanılan teori, Edwin Hubble'ın evrenin genişlediğini keşfetmesine dayanıyor. 1929'da Edwin Hubble, neredeyse tüm galaksilerin bizden uzaklaştığını belirtti.Gökbilimciler, Hubble teorisine uygun olarak tüm uzak galaksilerin bizden uzaklaştığını ve ne kadar uzak olduklarını, o kadar hızlı hareket ettiklerini keşfettiler. Bu galaksilerin bizden uzak durması, bu galaksilerin ışığının kırmızıya kaymasına neden olur. Bu, spektrumdaki emme veya emisyon çizgileri incelenerek belirlenebilir. Bu satır kümeleri her atomik ele Devamını oku »

92 milyar ışıkyılı Bilim adamları, evrenin genişlediğini biliyor. Böylece, bilim adamları Büyük Patlama zamanında Dünya'dan 13.8 milyar ışık yılı uzayan bir nokta görebilecek olsalar da, evren yaşamı boyunca genişlemeye devam etti. Bugün, aynı nokta 46 milyar ışıkyılı uzaklıkta, gözlemlenebilir evrenin çapını 92 milyar ışıkyılı civarında bir küre yapıyor. Devamını oku »

Evet, "Büyük Patlama" nın kendisi yaptı, ama madde göreceli sınırlamalar tarafından sınırlandı. Büyük Patlama'nın kendisi ışık hızından çok daha hızlı büyüdü. Ancak bu sadece "hiçbir şeyin ışıktan hızlı olamayacağı" anlamına gelir. Hiçbir şey sadece boş alan veya vakum olmadığı için, hiçbir malzeme nesnesi ışık bariyerini kıramadığından ışık hızından daha hızlı büyüyebilir. Devamını oku »

A (çok) temel bir liste: Asteroitler Comets Moons Gezegenler Yıldızlar Güneş sistemleri (bir yıldızla ilgili gezegenler) Galaksiler (yıldızların toplanması) Evren, dünya ve güneş sistemimiz gibi küçük sistemlerden galaksilere kadar tüm farklı ölçeklerde organize yapılar içerir. trilyonlarca yıldız içeren ve nihayet milyarlarca galaksi içeren büyük yapılar. Devamını oku »

Galaksinin durgunluk hızının (evrenin genişlemesi nedeniyle) gözlemciye olan mesafesine oranına hubble sabiti denir. genel görelilik denklemlerinden elde edildi. Devamını oku »

Beyaz cücenin yüzey kütlesi, Dünya yüzeyinden 200.000 kat daha güçlü ve benzer oranda yoğunluğu bakımından çok yüksektir. Güneşimizin yaklaşık 0,6 katı kütleli tipik bir beyaz cüce, ancak Dünya'nın büyüklüğü Dünya kütlesinin 200.000 katına, ancak merkezden aynı mesafedeki yüzeye sahip olacaktır. Bu nedenle, yüzey kütlesi Dünya'nınkinden 200.000 kat daha büyük olacaktır. Yüksek yerçekimi, beyaz cücenin yerçekimsel çekişinden kaçmayı çok zorlaştırıyor, on Devamını oku »

Kara delikler hakkında şu anda bildiklerimizin çoğu teorik olduğundan, şu anda emin değiliz. Ancak, bildiğimizi düşündüğümüz düşünceye göre, eğer bir kara delik buharlaştıysa ve içine bir şey girseydi, o da buharlaşırdı. Bu konuda birçok teorik bilgi ve neler olabileceğine dair spekülasyonlar var. Bu kitabı, şaşırtıcı bir astrofizikçi olan Neil deGrasse Tyson tarafından okumanızı tavsiye ederim. İşte Berkeley'den Black Holes hakkında oldukça fazla bilgi veren bir makale / web sayfası. Devamını oku »

B Yıldızı daha uzaktır ve Sun ile olan mesafesi 50 parsek veya 163 ışık yılıdır. Bir yıldızın mesafesi ile paralaks açısı arasındaki ilişki d = 1 / p ile verilir, burada d mesafesi parsek cinsinden (3.26 ışık yılına eşit) ölçülür ve paralaks açısı p ark saniye cinsinden ölçülür. Dolayısıyla Yıldız A, 1 / 0.04 veya 25 parsec, Star B ise 1 / 0.02 veya 50 parsec uzaklıktadır. Dolayısıyla Yıldız B daha uzaktır ve Güneş'ten uzaklığı 50 parsec veya 163 ışık yılıdır. Devamını oku »