Astronomi

Bir Hertzsprung-Russell diyagramı yıldızların parlaklığını yüzey sıcaklıklarına karşı çizer. Yıldızları sınıflandırmak ve yıldız kümelerinin yaşını bulmak için faydalıdırlar. Hertzsprung-Russell diyagramı, Ejner Hertzsprung ve Henry Norris Russell tarafından bağımsız olarak geliştirilmiştir. Hertzsprung yıldızların sıcaklıklarına karşı mutlak büyüklüklerini çizerken, Russell spektral sınıfa karşı parlaklığı çizdi. Tüm yıldızların çoğu, ana dizilim denilen sol üstten alt sağa doğru uzanan bir şerit üzerinde görünür. Bunlar bizim güneşimiz g Devamını oku »

Eğer teta radyan ölçüsündeyse, ortasına bir açı teta gönderen dairesel bir yay uzunluktur (yarıçap) Xtheta Bu, akor uzunluğuna bir yaklaşımdır = 2 (yarıçap) tan (teta / 2) = 2 (yarıçap) (teta / 2 + O ((teta / 2) ^ 3)), teta oldukça küçük olduğunda. Sadece ışık yılı veya parsek gibi büyük mesafe birimlerinde birkaç önemli (sd) basamağa yaklaştırılan bir yıldızın mesafesi için, yaklaşım (yarıçapı) X teta tamamdır. Yani, istenen sınır (yıldız mesafesi) X (.001 / 3600) (pi / 180) = yıldızın büyüklüğü ile verilir. Devamını oku »

Kayalık gezegenleri oluşturur.Toz, kaya ve meteorların birlikte daha büyük ve daha büyük gövdelere toparlanması, topaklanma, sonunda daha büyük yerçekimi gövdelerinin işlemi durdurmaması koşuluyla kayalık gezegenler oluşturur. Merkür, Venüs, Dünya ve Mars'ı yarattı ve Jüpiter'in yerçekiminin sürekli olarak kesilmemesi için asteroit kuşağının başka bir gezegen olabileceğini varsayıyoruz. Devamını oku »

Bir cismin bir nötron yıldızı mı yoksa bir kara delik mi olduğunu belirleyen kilit faktör kütlesidir. Nötron yıldızları ve kara deliklerin birçok benzerliği vardır. Onlar dejeneredir ve her ikisi de büyük bir yıldızın demir çekirdeği yerçekimi altında çöktüğü zaman oluşur. Hem küçük hem de masifler, dönebilir ve şarj edilebilirler. Her ikisi de radyasyon yayabilir. Bir cismin bir nötron yıldızı mı yoksa bir kara delik mi olduğunu belirlemenin anahtarı kütlesidir. Yaklaşık 3 güneş kütlesinden daha küçük bi Devamını oku »

Şimdiye kadar bilinen en büyük gezegen Jüpiter'in yaklaşık iki katı, ancak önemli ölçüde daha düşük kütle olan 249.000km çapında Wasp-17b gibi görünüyor. Wasp-17b, polistiren bir kap ile karşılaştırıldığında çok düşük bir ortalama yoğunluğa sahiptir. Daha büyük olası bir aday gezegen HAT-P-32b'dir, ancak bu kahverengi bir cüce olabilir (Wikipedia) Devamını oku »

En büyük güneş gezegeni 139822 km boyutunda Jüpiter'dir (çap). Galaksimizdeki en büyüğü Samanyolu, Jüpiter'in yaklaşık 7 katı büyüklüğünde HD100546 b. Şu anda veri yok, Samanyolu'nun ötesinde .. Galaksimiz Hilky Yolu'nda HD 1000546 yıldızı etrafında dönen exoplanet HD 199546 b, bilinen en büyük exoplanet olması gerekiyor. Güneş sistemimizdeki en büyük gezegen Jüpiter'in 6,9 katıdır. Bu yıldız yaklaşık 320 ışık yılı uzaklıktadır. Referans: wiki HD 1000546 Devamını oku »

Yıldız, büyük bir toz ve gaz bulutundan oluşur. yerçekimi nedeniyle. Çekirdek basıncı ve sıcaklığı 15 milyona ulaştığında, hidrojen kaynaşmaya başlar ve helyum üretilir + enerji. 10 milyar yıl sonra hidrojen yanması sonucu yerçekimi erimiş ve str kırmızı dev oldu ... Dış tabakalar gezegenimsi bulutsudan dışarı fırladı. İç çekirdek beyaz cüce haline geldi. teacherknoowledge wikispace.com. resim,. Devamını oku »

Yıldız çökecek ve biraz daha ısınmaya başlayacaktır. Dış zarf, sıcaklığın yüzeyde düşmesine neden olacak şekilde genişler, aynı zamanda yüzey alanını ve dolayısıyla yıldızın parlaklığını da arttırır. Güneş gibi küçük yıldızlar, beyaz bir cüce olmaları için gezegenimsi bir bulutsunun evresinden geçmelerini sağlayan nispeten huzurlu ve güzel bir ölüm geçirecek. Öte yandan, masif yıldızlar, enerjik ve şiddetli bir son yaşayacak, bu onların kalıntılarını kozmosa dağılmış, süpernova adı verilen muazzam bir patlamada görecek. Toz temiz Devamını oku »

Bir yıldızın yaşam döngüsü kütlesine bağlıdır. Tüm yıldızlar ana bir dizilimden geçse de, küçük yıldızlar ve büyük yıldızlar için olanlardan çok farklı. Bütün yıldızlar bulutsu ve bulutsu bulutsusundan "doğmuş". Bir protostar olarak başlarlar, kendi yerçekimi nedeniyle içe doğru çöken, içeri doğru sıktıkça daha sıcak olan yoğun bir gaz cebi olarak başlarlar. Basınç ve sıcaklığın, protostarın çekirdeğindeki hidrojenin, helyum ile kaynaşmaya başladığı ve çok büyük miktarda enerji aç Devamını oku »

Bir yıldızın başlangıç kütlesi ne kadar küçükse, o kadar uzun yaşar. Toz ve gaz bulutlarında, bulutsu. Hidrojen atomları bir dönen gaz bulutu oluşturur ve sonunda dönen buluta daha fazla hidrojen gazı çeker. Döndükçe, hidrojen atomları birbirleriyle çarpışmaya başlar ve hidrojen gazı ısınır. Bu 15.000.000 ^ C'ye ulaştığında nükleer füzyon başlar ve yeni bir yıldız veya protostar oluşmasına neden olur. Bir protostar oluştuğunda yaşam döngüsü sabittir. Bir yıldız küçük kütleli ana dizili bir yıldız başlamıştıysa orta Devamını oku »

Yıldız bulutsu adındaki bir gaz bulutu reklamından oluşuyor. Yerçekimi nedeniyle bulut merkeze çöker ve proto gezegen oluşturur. Sıcaklık 15 milyona yükseldiğinde nükleer füzyonu yıldızlaştırır ve bir yıldız haline gelir. Hidrojen ile helyumu kaynaştıran ana dizilimde devam eder. koğuşlar ve füzyon basıncı dışarı doğru bastırılıyor ... Hidrojen bittiğinde yıldız kırmızı dev oluyor. Dış tabakalar kayboluyor, (Gezegenimsi bulutsusu oluşturur). merkez beyaz cüceye büzülür. resim kredi siberfiziği. Devamını oku »

Nebula - protostar - ana sekans - süpernova - nötron yıldızı - kara delik En büyük yıldız (10+ güneş kütlesi) küçük yıldızlar gibi başlar. Bir nebuladaki gaz ve tozdan, protostarda yoğunlaşıncaya kadar, ısınmaya ve parlamaya başladığında oluşur. Daha sonra daha sonra kırmızı bir dev olacak olan bir ana dizi yıldızı haline gelir. Bu, yıldızın başlangıçtaki büyüklüğü gerçekten önemli olmaya başladığında gerçekleşir. Kırmızı dev evreden sonra, büyük yıldızlar süpernova patlaması yaşayacaklar. Süpernova kalıntısı 1,4 ila 3 Devamını oku »

10 milyon yıl Güneşin yaşam beklentisi, yani bir güneş kütlesi 10 ^ 10 yıldır. Yaşam süresi T_e, güneşin yaşam süresi ve M kütlesi ile güneş kütlesi olarak M arasındaki ilişki T_e = 1 / M ^ 2.5, dolayısıyla 16-güneş kütleli bir yıldızın yaşam beklentisi 1 / (16 ^ 2.5) xx10 ^ 10 yıl = 1 / 1024xx10 ^ 10 yıl = 0.0009766xx10 ^ 10 yıl = 9.766xx10 ^ 6 yıl veya yaklaşık 10 milyon yıl Devamını oku »

Dünya yaklaşık 5 milyar yıl kaldı. Dünyanın ömrü tamamen güneşin yaşlanmasına bağlıdır. Bundan yaklaşık 5-6 milyar yıl sonra güneş, çekirdeğinin artık nükleer füzyonun devam edemeyeceği ve kırmızı bir dev haline geleceği bir noktaya ulaşacak. Bu, güneşin dünyayı sarmak için yeteri kadar yetişebileceği anlamına gelir, ancak olmasa da, hayat güneşin büyümesi sırasında bir noktada kırmızı bir dev haline gelmekle sona erer. Devamını oku »

Litosfer, kabuğun ve mantonun üst kısmından oluşan katı Dünya'nın en dış küresidir. Litosfer büyük ölçüde önemlidir çünkü biyosferin (yeryüzündeki canlılar) içinde yaşadığı ve yaşadığı alandır. Litosferin tektonik plakaları olmasaydı, Dünya'da hiçbir değişiklik olmazdı. Tektonik plakalar, konveksiyon akımlarından dolayı mantoda aşağıya doğru kaymaktadır ve bu durum dağların oluşmasına, volkanların patlaması ve depremlerin oluşmasına neden olabilir. Bu kısa vadede yıkıcı olsa da, uzun vadeli faydalar yeni bitki yaşamının oluşumu, ye Devamını oku »

Mekanik olarak sert / tortul bir dış litofos tabakası, yakınsak, dönüşümlü ve birbirinden farklı sınırları olan tektonik levhalara bölünür. Bu plakalar yarı erimiş iç kayaların üzerinden geçer. Dönüştürme sınırları boyunca, tektonik plakalar birbirini geçiyor. Litosferin tepesi atmosfer, hidrosfer ve biyosfer ile reaksiyona girerek toprak oluşumuna neden olur. Devamını oku »

Dünya'nın kabuk ve üst mantodan oluşan kayalık maddesinin dış katı tabakası olan litosfer, çoğunlukla silikatlardan yapılmıştır. En azından Güneş Sistemimizdeki kayalık cisimler benzerdir. Silikat bileşimi, elementlerin bolluğu ve kimyasal reaktivitesine özgüdür. Http://www.knowledgedoor.com/2/elements_handbook/element_abundances_in_the_solar_system.html'e göre, Güneş Sistemindeki en yaygın on element şunlardır: Hidrojen Helyum Oksijen Karbon Neon Azot Silikon Demir Kükürt Kayaları, oksijenin diğer reaksiyonlarla reaksiyonundan oluşur. Katılar oluşturmak iç Devamını oku »

Büyüklük ölçeği astronomide yıldız parlaklığını dünyaya göre sınıflandırmak için kullanılır. 124 Bc Hipparchus'ta yıldızları 1 - 6 arasında sınıflandırır. En parlak yıldızları 1. büyüklük ve çıplak gözle görebileceğimiz en parlak yıldız olarak 6. büyüklük olarak tanımlar. . 1856'da Norman Pogson bilimsel bir açıklama yaptı. İlk büyüklükteki yıldızlar 6. büyüklükteki yıldızların 100 kat daha parlaktır. Yani her büyüklük farkı 100'ün 5. Köküdür. Bu 2.512'di Devamını oku »

Bir yıldızın parlaklığını anlatmak için logaritmik bir ölçek. yaklaşık 2000 yıl önce Hipparchus bir ölçek fikrini verdi. en parlak yıldızların büyüklüğü 1 olarak adlandırıldı. En soluk yıldızların büyüklüğü 6 olarak adlandırıldı. Yani 1 büyüklüğü 2.5'lik parlaklık artışı anlamına gelir. Bu ölçek ters sırayla çalışır. Daha az sayı ise parlaklıktır. modern elektronik aletler geldi ve ölçek parlatıcı nesneler için eksi tarafa uzatıldı. Öyleyse güneş -26.73 Sirius -1.46 Canpopus (Carina) -0.72 V Devamını oku »

6 * 10 ^ 51 kg Yaklaşık 6 * 10 ^ 51 kg görünür maddenin toplam kütlesi Evrendeki görünür maddenin kütle yoğunluğu (yani galaksiler) 3 * 10 ^ -28 (kg) / m ^ 3 ^. Görünür Evrenin yarıçapı 1.7 * 10 ^ 26 m olarak tahmin edilmektedir. Artı veya eksi yüzde 20. Bu nedenle, evrenin kütlesini hesaplayabilirsiniz. Referans: http://people.cs.umass.edu/~immerman/stanford/universe.html Devamını oku »

Güneşten uzaklığı hesaplamak için iyi bir yaklaşım Kepler'in ilk yasasını kullanmaktır. Dünyanın yörüngesi eliptiktir ve Dünya'nın Güneş'ten uzaklığı r olarak hesaplanabilir: r = (a (1-e ^ 2)) / (1-e cos theta) Burada a = 149.600.000 km. eksen mesafesi, e = 0.0167, Dünya yörüngesinin eksantrikliği ve teta ise perihelyondan açıdır. theta = (2 pi n) /365.256 Burada n, 3 Ocak olan perihelion'dan gün sayısıdır. Kepler'in yasası, Dünya'nın yörüngesine oldukça yaklaştı. Gerçekte, Dünya'nın yörüngesi, di Devamını oku »

Kaçış hızının büyüklüğü, her iki şekilde de ortalama 11.2 km / s'den biraz değişmektedir. Bu roketin fırlatılma zamanına ve konumuna bağlıdır. Açıklamadaki detaylara bakınız. Benim tartışmam, orbital ivmelenmedeki nüanslar ile ilgili ortalamadaki değişimler üzerinedir. Yörüngesel hızdaki değişiklikler, bu hızlanmadaki değişikliklere bağlanır. .. Merkezcil orbital ivmedeki değişiklikler, kaçış hızındaki değişikliklerden sorumludur. Kaçış hızını azaltabilir veya arttırabilir. Maksimumlar ve minimumlar var. Bu ivmenin yönü, roketin gece yarısı fırlatma Devamını oku »

Jeolojik mezosfer, dünyanın mantosunun astenosfer ve dış çekirdek arasındaki katı kısmıdır. Sismik dalgalar, mezosferde daha hızlı hareket ederler. Mezosfer, atmosferik sınıflandırma katmanlarında da kullanılır. Stratosfer ve termosfer arasındadır Yine de, bu sınıflandırmalarda basınç, sıcaklık ve yoğunluk maddesi. Atmosferdeki bu değişimleri incelemek daha kolaydır, ancak Kara ve denizin altında, Everest'i en üst seviyeye çıkardık ve Mariana Çukurunun derinliklerine daldık, Pasifik'te, deniz dibinde veya denizin dibinde derinlere inmenin kısıtlamaları var. kıtalar. Sadece sismoloji, D Devamını oku »

Moho veya Mohorovicic Süreksizlik, kabuğu üst mantodan ayıran bir sınırdır. Yukarıdaki kabuklu kaya ve altındaki manto kayağı silikat minerallerine dayanan farklı kayalardır. Mohorovicic Süreksizlik, 1909 yılında sismik dalga ölçümleri kullanarak bir Hırvat bilim adamı Andrija Mohorovicic tarafından keşfedildi. Manto kayası, dalgaların kabuktaki kayadan daha hızlı hareket etmesini sağlar ve sismik dalgaların sınırda kırılmasına neden olur. Mororovicic, Dünya'nın yuvarlak şekli nedeniyle sonunda kabuğa geri dönen kırılan dalgaları ve ayrıca daha kısa bir mesafeden ancak daha yavaş Devamını oku »

Alt kabuktaki kayalar ile üst mantodaki farklı fakat ilişkili kayaçlar arasındaki süreksizliklere Moho denir. Bu süreksizlik, 30-60 km derinliklerde, alt kabuk ve üst manto arasındaki ilgili kayaçlar arasındaki yayılma çalışmasında ortaya çıkar. deprem (sismik) dalgaları. Moho adı, sismik şok araştırmacısı Andrija Mohorovicic’in peşindeydi Devamını oku »

Mororovicic Süreksizlik, kabuğun bazaltından mantodaki daha ağır silikatlara (peroidotit, dunite) kadar, kayaların bileşiminde bir değişime işaret eder. Moho'nun kesin doğası tam olarak bilinmemektedir. Ancak bir kompozisyon değişikliğinin gerçekliği, sınırın altında olduğundan daha hızlı hareket eden sismik dalgalardan açıkça görülmektedir. Buraya bakın: http://en.m.wikipedia.org/wiki/Mohorovi%C4%8Di%C4%87_discontinuity Devamını oku »

Mororovicic Süreksizlik, sert kaya bileşimindeki bir süreksizliktir, ancak gerçekten de her iki tarafta da sağlamdır. Sık sık kısalık olarak adlandırılan "Moho", kabuk ile manto arasındaki sınırdır. Manto daha aşağı sıvıya sahipken, kabuk gibi üst kısımda katıdır - fakat farklı bir mineral bileşimi ile. Katı kayalıktaki bu süreksizliği, dalgaların süreksizlik tarafından yansıtıldığını ve kırıldığını gösteren sismik dalga ölçümlerinden tespit ediyoruz. Andrija Mohorovicic'in 1909'da bu şekilde keşfetmesi. Devamını oku »

Mohorovicic Süreksizlik, yer kabuğunun manto ile sınır arasındaki sınırdır. Bir katmandan diğerine geçen sismik dalgaların kırılması ile keşfedilmiştir. 1909 yılında meydana gelen deprem sonrası deprem dalgalarını incelerken Andrija Mohorovicic, deprem dalgasının yeryüzünün altında belirli bir derinlikte kırıldığını belirtti. Bu kırılma, ışık dalgaları havadan su yüzeyine geçtiğinde gözlenen yön değişikliği gibidir. Mororovicic, deprem dalgalarının kırıldığı noktada yerin yapısında keskin bir değişiklik olduğuna dair gözlemlerinden çıktı. Kesinti, yerin iç kısmını Devamını oku »

Mohorovrovic Süreksizlik için Moho, kabuk ile üst manto arasındaki sınırdır. Kıtaların altında ortalama 35 km, okyanusların altında 5-10 km. Moho, sismik dalga ölçümleriyle 1909 yılında Hırvat bilim adamı Andrija Mohorovicic tarafından keşfedildi. Moho'nun derinliğinin kontur haritası için aşağıya bakın. Kaynak: http://en.m.wikipedia.org/wiki/Mohorovi%C4%8Di%C4%87_discontinuity# Harita bir Wikipedia makalesine bağlandı. Devamını oku »

F = m * a, yani gerçekten kuvvetler için sonsuz bir aralık var. Güç genellikle mesafenin üzerindeki kuvvet olarak düşünülür, bu nedenle yine galaktik mesafeler ve nükleer olanlar arasında bir fark olacaktır. Örneğin, yerçekimi güçlü olarak düşünülebilir, çünkü erişimi gerçekten sınırsızdır (sadece azalan). Ancak nükleer bağlanma kuvvetleri, içlerinde bulunan enerji anlamında çok daha güçlüdür. Bununla birlikte, sadece mikroskobik mesafelerde etki yaparlar. Başka şeyleri etkileme p Devamını oku »

V616 Monocerotis yaklaşık 2800 lig yıl. Kara delikler radyasyon yaymadığı için tamamen görünmezler ve onları gökyüzünde görmenin kolay bir yolu yoktur. Bununla birlikte, her büyük galaksinin merkezinde büyük bir kara delik olduğuna ve dolayısıyla yaklaşık 27000 ışıkyılı uzaklıkta ve Andromeda galaksisinde, yani yaklaşık 2,5 milyon ışıkyılı uzaklıkta bir tane olduğuna inanılmaktadır. Ancak en yakın bilinen karadelik, daha iyi V616 Mon olarak bilinen, yaklaşık 9-13 kat güneş kütlesi olan ve yaklaşık 2800 ışıkyılı uzaklıkta olan V616 Monocerotis'tir. Bunu g& Devamını oku »

En yakın yıldız sistemi yaklaşık 4.3 Işıkyılı uzaklıktadır. Güneş sistemine sahip olduğumuz gibi, bu sistemde olduğu gibi en yakın yıldız sistemi de Alfa Centauri'dir. Üç yıldızı var: Proxima Centauri α Centauri A α Centauri B Hepsi yaklaşık 4.3 Işıkyılı uzaklıkta. Devamını oku »

Bulutsu hipotezi, mevcut güneş sisteminin nasıl ortaya çıkabileceğini açıklamak için filozof Emanuel Kant tarafından önerildi. Emanuel Kant, güneş sisteminin gezegenlerine ve güneşine bağlı dönen bir toz bulutu veya bulutsu gördü. Bu bir hipotezdir, çünkü teoriyi oluşturan hiçbir kanıt yoktur. Toz bulutunun var olduğu ve güneş sistemini oluşturduğu fikri, güneş sisteminin kökenini doğal sebeplerle açıklama çabasıydı. Ampirik kanıt, bulutsu hipotezine aykırıdır. Gezegenler güneş sistemi kütlesinin sadece% 1'ine sahip Devamını oku »

Kırmızı dev. Bir Yıldızın Hidrojeni Helyum'a yaktığı ana dizi aşamasından sonra, Yıldız kendini dış katmanlarını genişleterek yeniden düzenler ve çekirdeğini bir Red-Dev haline getirir. Kızıl Dev aşamasında Yıldız, Helyum'u Karbon içine yakmak için yeterince yoğundur, çünkü Helyum-Karbon kaynaşması üçlü bir füzyon reaksiyonu gerektirir, çünkü Helyum ilk önce Berilyum ve Berilyum oluşturmak için sigortalar çok kararsızdır, bu nedenle Yıldızın yeterince yoğun olmasını gerektirir. Karbon oluşumuna kadar yeterli reaksiyonu destekleyin. Devamını oku »

Polaris, kuzey kutbu yönünde dünyaya en yakın yıldızdır. Kuzey yıldızı olarak bilinen Ursa minor.aslo'nun Alfa'sıdır. Ursa minor takımyıldızındadır.Aslında, üçlü bir yıldız sistemidir ancak en parlak polaris A'yı düşünürüz. Güneşin 4,5 katı ve Güneş'in 37,5 katıdır. Güneş ışığında bir değişkendir.! [Buraya görüntü kaynağına girin] ! [buraya resim kaynağını girin] Kuzey'i bulmak için gezginler tarafından yön bulucu olarak kullanılır. () resim kredisi Dünya gökyüzü .org. Devamını oku »

Beyaz bir delik. Kara delikler, muazzam yerçekimi çekimleri nedeniyle hafif ve madde çeken astronomik nesnelerdir. Bu nedenle bunun tam tersi, maddede çizim yapmak yerine maddeyi dışarı çıkaracak olan beyaz bir delik olacaktır. Teorik olarak, bu nesneler imkansızdır, çünkü evrene madde eklemek artacak, entropi olacak ve bu, sistemin enerjisinin sabit kalması gerektiğini belirten ilk termodinamik yasasını ihlal edecektir. Devamını oku »

En büyüğünden en küçüğüne onlar: Evren, galaksi, güneş sistemi, yıldız, gezegen, ay ve asteroit. Onları en küçüğünden en büyüğüne tarif edelim. Aslında, boyut düzeni istisnalar olduğu gibi kesin değildir. Bir asteroit, Mars ve Jüpiter arasındaki asteroit kuşağında yatan kayalık bir cisimdir. Genellikle oldukça küçük nesnelerdir. En büyük asteroit Ceres bir cüce gezegen olarak yeniden sınıflandırılmıştır. Ay genellikle bir gezegenin etrafında yörüngede bulunan kayalık bir cisimdir. Ayımız gibi ba Devamını oku »

Paralaks açısı, yılın bir zamanında Dünya ile yakındaki bir yıldızdan ölçülen altı ay sonra Dünya arasındaki açıdır. Gökbilimciler bu açıyı Dünya'dan o yıldıza olan mesafeyi bulmak için kullanırlar. Dünya her yıl Güneşin etrafında döner, böylece her altı yılda bir (altı ay) altı ay önce olduğu yerden güneşin karşı tarafında olur. Bu nedenle, yakındaki yıldızlar uzak, "arka plan" yıldızlarına göre hareket ediyor gibi görünecektir. Bu etkinin ülkede sürdüğünü görebilirsiniz. Bunu, ar Devamını oku »

Paralaks formülü, bir yıldıza olan mesafenin 1'e eşit olduğunu, p'nin yay saniye cinsinden ölçüldüğü p'nin paralaks açısına bölündüğünü ve d'nin parsec olduğunu belirtir. d = 1 / p Paralaks, bir nesneye olan mesafeyi ölçmek için iki arka plan noktası kullanmanın, bir arka plana karşı nasıl hareket ettiği görünmesini gözlemleyerek bir yöntemdir. Paralaksı anlamanın bir yolu, yakındaki bir nesneye bakmak ve bir duvara karşı konumunu not etmektir. Sadece bir gözle, sonra diğerine bakarsanız, nesnenin arka p Devamını oku »

Paralaks, gözlemcinin konumunun kaymasına bağlı olarak bir uzay cisiminin görünür bir açılı yer değiştirmesidir. Şu an itibariyle, bu açısal ölçü birimi 1/1000 saniye olabilir. Paralaks birimi ölçü için kullanılan cihazın hassasiyetine bağlıdır. Küçüklük değişir. Şu anda, doğruluk seviyesi 0,001 saniyeye kadar = 0,00000028 ^ o. Paralaks, uzay cisimlerinin mesafelerini yaklaşık olarak belirlemek için kullanılır. Devamını oku »

Perihelion = 147.056 milyon km. Afel = 152,14 milyon km. Perihelion, Dünya Güneş'e en yakın olduğunda meydana gelir ve Aphelion en uzaktaysa ortaya çıkar. Bu mesafeler aşağıdaki formüllerle hesaplanabilir. Perihelion = a (1 - e) Aphelion = a (1 + e) a, Dünya'nın Güneş etrafındaki yörüngesinin Yarı Ana Eksenidir, Güneş ile Dünya arasındaki 149 milyon tarafından verilen Ortalama mesafe olarak da bilinir. km. e, Dünya'nın Güneş etrafındaki yörüngesinin eksantrikliğidir, bu yaklaşık 0.017 Perihelion = 1.496 x 10 ^ 8 (1 - 0.017) Perihelion = 147. Devamını oku »

Andromeda'da var olan yaşam olasılığı oldukça yüksektir. Andromeda Gökadası kitleseldir (Samanyolu'ndan daha büyük), bu yüzden Samanyolu'ndan çok daha fazla yıldıza sahip olmasını sağlar, bu da yaşamları üzerinde yaşanabilecek gezegenleri barındıran yıldızlara sahip olma şansını arttırır. Yani Andromeda'da yaşam olasılığı (oldukça) yüksektir. Devamını oku »

Dünyayı "beğenmek", Dünya ile aynı büyüklükte demek istiyorsan, bir yıldızın etrafında dönen, muhtemelen birçok gezegen vardır. Ancak, bununla birlikte yaşamın olması gerektiğini kastediyorsanız, uygun sıcaklık koşulları ve gerekli moleküllerin varlığında verilen yaşamın ortaya çıkması için neyin gerekli olduğunu bilmiyoruz. Miller’in 1952’deki deneyleri yalnızca amino asitlerin doğru koşullar altında ortaya çıkabileceğini kanıtladı. Ama hayat değil. Kapat, ama puro yok. Devamını oku »

Olasılık% 99'dur. Evren, insanların “sonsuz” olarak adlandırmak istediği şeydir. Ve yıldızlarının yaşanabilir bölgesinde binlerce gezegen içeren milyonlarca galaksi vardır (yaşanabilir bölgede çok soğuk ve yaşam için fazla sıcak değildir). Bilim adamları, yalnızca kendi galaksimizde yaşanabilir bölgedeki birçok gezegeni gözlemlemişlerdir. Bu, eğer gezegenlerde su varsa, suyun akması, yaşamın olması için akan suyun gerekli olduğu anlamına gelir. Dünyanın, evrendeki yaşamı olan tek gezegen olması pek olası değildir. Eğer galaksinin merkezine daha yakın yaşayacak olsaydık Devamını oku »

Bir yıldızın doğum öncesi formu nebuladır. Çoğunlukla toz, hidrojen ve helyum bulutlarından oluşur. Yoğunlaşmaya girerken yanlısı sıcaklıktır Sıcaklık yükselir. Nükleer füzyon başlar. Mavi yıldız doğar. Yerçekiminin bir yıldızı belirleyen nükleer füzyona yol açacak kadar güçlü olduğu noktaya kadar büyük hidrojen bulutlarını toplamak ve sıkıştırmak için milyonlarca yıldan oluşan yıldız rüzgâr kuvvetleri gerekir. Devamını oku »

Konveksiyon, bir sistemin termal dengeyi sağladığı mekanizmalardan biridir. Isıl Denge: Bir sistemin bütün parçaları aynı sıcaklıktaysa ısıl dengede olduğu söylenir. Biri sıcaklığı termik enerjinin konsantrasyonu olarak görebilir. Termal enerji konsantrasyonu tekdüze değilse, enerji daha yoğun olduğu bölgelerden (daha yüksek sıcaklık bölgesi) daha az konsantre olan (düşük sıcaklık bölgesi) birime kadar olan bölgelere akar, konsantrasyonu sistem boyunca aynı olur. Bu yüzden termal dengeye ulaşmak, uzayda bir noktadan diğerine termal enerji akışını gerekti Devamını oku »

Evrendeki en temel fiziksel süreçleri anlamak. Bilimsel felsefemiz, TÜM fiziksel güçlerin birbiriyle ilişkili olması gerektiğini varsaymaktadır, çünkü bunlar mutlaka aynı olaydan veya olay dizisinden türemiştir. Pek çok durumda ayrı kuvvetler olarak algıladıklarımızı zaten biliyoruz ki bu güçler farklı bir fiziksel ölçek işletiyor. Kuantum mekaniği Newton mekaniğini ihlal etmez, ancak Newton mekaniğinin yetersiz kaldığı atom ölçeğinde benzer kuvvetler uygular. Benzer şekilde, ortak makro-kuvvet problemlerini kuantum mekaniksel denklemlerle  Devamını oku »

36 bin kez. Andromeda ile aramızdaki mesafe (sanırım galaksiyi kastediyorsunuz) 2.537 milyon ışıkyılıdır. Bizim ve gözlemlenen en uzak nesne arasındaki mesafe, gözlemlenebilir evrenin çapı 91 milyar ışıkyılıdır. Ardından, oran 91000 / 2.537 yaklaşık 35869'dur. Yani evren, Andromeda ile aramızdaki mesafeden 36 bin kat daha büyük. Devamını oku »

Biraz olumsuz, bu yüzden aslında bir mavi mesele. Andromeda galaksisi galaksimize doğru ilerliyor ve yaklaşık 4.5xx10 ^ 9'da çarpışıyor. Devamını oku »

SPK yüzeyinin kırmızıya kayması evrenin genişlemesinden kaynaklanmaktadır. Boşluğun her noktada sürekli genişlediğini unutmayın (şişen bir balonun yüzeyi gibi). Doppler etkisine aşina iseniz, o zaman sabit bir gözlemci ve hareketli bir hedef tanıyorsanız, hedef gözlemciye doğru veya uzaklaşıyorsa, gözlemlenen hedef frekansı değişecektir. Gözlemciden uzaklaşması durumunda, frekans azalacaktır. Bu, dalga boyunun artacağını söylemeye eşdeğerdir (frekans ve dalga boyu ters orantılı olduğu için: f prop 1 / lambda). Aynı şekilde, sabit gözlemciyiz ve SPK yüzeyindeki fotonlar Devamını oku »

Yükselen düğümün uzunluğu ve perihelyon argümanı, bir yörüngeyi tanımlamak için gereken altı yörünge elementinden ikisidir. Bir gezegenin, ayın veya başka bir vücudun yörüngesi, onu tanımlamak için altı parametre gerektirir. Bunlar, üç kanunu ile ilk yörüngeyi tanımlayan Johannes Kepler'den sonra yörünge elemanları veya Keplerian unsurları olarak bilinir. İlk iki eleman ve eksantriklik e ve yarı-ana eksen mesafesi a olan elipsin şeklini açıklar. Kepler'in ilk yasası yörüngelerin elips olduğunu belirtir Devamını oku »

Tektonik plakaların hareketi, deprem, dağ oluşumları ve volkanların oluşumuyla sonuçlanır. Plaka hareketlerinin mantodaki sıvı ve yarı sıvı magmanın taşınım akımlarının hareketinden kaynaklandığı düşünülmektedir. Magma, volkanları oluşturan şeydir. Plaka tektoniğinin farklı sınırları, mantodaki magmanın, Mt Kenya ve Kilimanjaro gibi volkanik adalar, İzlanda gibi volkanik adalar ve orta okyanus sırtları gibi yüzeylere gelmesini sağlayan kabukta kırılır. Manto konveksiyon akımları nedeniyle hareket ettiğinde kabuğun bağlı kısımları (tektonik plakalar) taşınır ve taşınır. Yeryüzünde plakanın Devamını oku »

Ana sıralarındaki yıldızlar için, yıldız kütlesi arttıkça, çap, sıcaklık ve parlaklık da artar. İlişki Hertzsprung-Russel diyagramında gösterilmiştir. Aşağıda gösterilen H-R diyagramında, parlaklık (parlaklık) y ekseni üzerinde ve x ekseni üzerindeki sıcaklık (sağdan sola) sunulmaktadır. Ana sıra soldan aşağıya doğru sağdan çapraz olarak gösterilen yıldızların popülasyonudur. Parlaklık, sıcaklıkla açıkça artar ve herhangi bir akkor (sıcaktan parlayan) nesnesiyle, nesne ne kadar sıcaksa ışığı o kadar mavidir. Yıldızı daha sıcak yapan, çekirdekte daha hızl Devamını oku »

Güneş, güneş sisteminin merkezinde bir yıldızdır ... Dünya'nın 1.3 milyon katıdır. Dünya 365.242 gün içinde güneşi yörüngesine sokuyor. 8 gezegen güneşin yörüngesindedir.Aarth Güneşin 4. gezegenidir.Aarth, Ay olarak adlandırdığımız Dünya'nın yörüngesinde bir doğal uyduya sahiptir. Resim moonlink.inform. Devamını oku »

Birkaç düşünce için açıklamaya bakın ... "Evren teorisini tekrarlayan" teriminin birkaç farklı yorumu olabileceğini düşünüyorum. Birkaç olasılığa bakalım. Diyelim ki evrenin doğası, büyümeyi durduracak ve nihayetinde "büyük bir çıtırtı" yaşayacak. Diyelim ki, böyle büyük bir çatışmanın, aynı miktarda madde / enerji vb. İle otomatik olarak başka bir "büyük patlama" takip edeceğini varsayalım. Buna "yinelenen evren teorisi" diyebiliriz, ancak belki daha fazlası var ... böyle bi Devamını oku »

2.57 x x 10 ^ 13 Alpha Centauri, mevcut bilginin izin verdiği en yakın yıldızdır. Bu yüzden Alpha Centauri'ye olan mesafe 25700 000 000 000 'dır. Bu değeri bilimsel gösterime koymak, ondalık basamağın son hanenin yanına sola doğru hareket ettirilmesini (2) ve sayıları eşit yapan on gücüyle çarpmayı içerir. İkiden son sıfıra 13 ondalık basamağı vardır, bu nedenle ondalık basamağın 13 kez ya da 10 ^ 13 taşınması gerekir. Bu, 25700 000 000 000 = 2.57 x x 10 ^ 13 Devamını oku »

Alfa yüzyıl A (Reigil Kent) olarak bilinen yıldız, Güneş'ten en yakın ikinci yıldızdır. Güneş'ten 1.34 parsec uzaklıktadır. Şimdiye kadar çevresinde gezegen tespit edilmedi, ancak gökbilimciler daha büyük uzay teleskoplarının alfa yüzyıl sistemi etrafındaki gezegenleri kontrol etmek için yörüngede olmasını bekliyorlar. Devamını oku »

Gerçek bir şekil yok. Kara delikler, atom boyutundan daha küçük olan, kendileri için sonsuz küçük bir cisimdir. Bu da onların şekli olmadığı anlamına gelir. Bununla birlikte, yerçekimlerinin etkilediği alan yuvarlaktır, çünkü her yöne eşit olarak çekerler. Devamını oku »

Şu an itibariyle, Samanyolu'na en yakın olanı uydu cüce galaksisi Canis Major. Samanyolu'nun bu yörüngesi şimdi 70 K ışıkyılı geçmişinde diğer tarafta. Gökadamızdaki Macellan Bulutları Samanyolu (MW) MW'ın cüce uydu gökadalarına ev sahipliği yapıyor. 2003'te en yakın olan Canis Major Cüce Galaksisi. Samanyolu'nun bu yörüngesi şu anda MW'ın diğer tarafında, 70 K ışıkyılı geçmişinde. Komşumuz Andromeda, MW'den 253 K l uzun bir mesafede. Referans: http://imagine.gsfc.nasa.gov/features/cosmic/nearest_galaxy_info.html Devamını oku »

Süper kütleli kara deliğe bağlı. Kara delikleri bile tespit etme yeteneğimiz çok yenidir ve doğaları çoğunlukla varsayımsal hipotezdir. Ne olursa olsun, bir kara delik "güneş kütlesi" olarak ölçülür. Çoğu 10 ila 100 güneş kütlesi arasında değişmektedir. Galaksimizin merkezindeki süper kara delik yaklaşık 4,3 milyon güneş kütlesidir. - Güneş kütlesi referansı bizim güneşimizdir - Devamını oku »

Ay, 3476 kilometre çapında veya dünya çapının dörtte biri kadardır. Böylece, Dünya'nın çapı 12742 kilometredir. http://pics-about-space.com/moon-size-compared-to-earth?p=2 Devamını oku »

Sıfır. Yerçekimi kuvveti diye bir şey yoktur. Newton yerçekimini kuvvet olarak tanımladı. Ancak bu sadece iyi bir yaklaşımdır. Einstein'ın genel görelilik teorisi, yerçekimini 4 boyutlu uzay-zaman eğriliği olarak tanımlar. Güneş'in kütle uzayları. Dünya'nın Güneş'ten etkiyen gücü yoktur. Düz bir çizginin uzay-zaman uzantısı olan bir jeodezik boyunca hareket eder. Dünya eliptik bir yörüngeye sahip gibi görünüyor ama aslında 4 boyutlu jeodezinin tanıdık 3 boyutlarımıza yansıması. Devamını oku »

İyi soru! Buna rağmen, bilim adamlarının gördüğü şey sadece bir hipotez ... Bilim adamları, evrenin boyutunu bilmiyorlar. Sadece konaklayabilecekleri yıldız ve gezegenlerin sayısı nedeniyle sonsuz olduğunu hayal ediyorlar. Bir astronom uzaya teleskopla her baktığında, muhtemelen her saat yeni bir galaksiyi keşfeder! Söyledikleriniz belki de doğru olabilir çünkü bilim adamları, evrenin görünmeyen bölümlerinin boyutunu, sonsuz olarak değerlendiriyorlar. Alan hakkında yapılan herhangi bir iddia çoğunlukla bir hipotezdir! Devamını oku »

Evrenin büyüklüğünün ayak cinsinden ifade edilmesi gerçekten anlamlı değildir. Ancak 93 milyar ışıkyılı büyüklüğünde (Wiki). Bu, eğer bilinen evrenin kenarından diğer tarafa bir lazer ışını ateşlerseniz, ışığın bu mesafeyi kat etmesi 93 milyar yıl alacaktır. Evrenin büyüklüğünün fit cinsinden ifade edilmesi, bir evin veya şehir bloğunun büyüklüğüyle ilgili şeyleri ölçerken ayakların daha faydalı bir ünite olması nedeniyle anlamlı değildir. Diğer birimler daha büyük nesneler için daha uygundur - ö Devamını oku »

Lütfen aşağıya bakın, sorunuzun 'Evrenimizin büyüklüğü nedir?' olduğunu düşünüyorum. Gözlenebilir evrenin büyüklüğünden ziyade. Evrenin büyüklüğü henüz tanımsız, bazıları sonsuz olduğunu söylüyor, bazıları ise sonlu ama son derece büyük bir değer olduğunu söylüyor. Belki, 94 milyar ışıkyılı civarında gözlemlenebilir evrenin büyüklüğünü biliyoruz. renk (altın) ("ışık yılı, son derece büyük mesafeleri ölçmek için kullanılan astronomik bir b Devamını oku »

4,3520 x 10 ^ 27 cm'dir. ve 8.6093 * 10 ^ 27 cm. Aslında, evrenin kenarı yaklaşık 46 milyar ışıkyılı uzaklıkta. Evrenin çapı 91 Milyar ışık yılıdır. Bu iki faktörü santimetreye çevirerek şunu elde ederiz: Evrenin Kenarı: 4.3520 * 10 ^ 27 cm Evrenin Çapı: 8.6093 * 10 ^ 27 cm yaklaşık. Devamını oku »

2,855,601,061,277,669,291,338,582,677,165 fit. VEYA 2.855 "x" 10 ^ 27 "fit" Evrenin ölçeğini anladığını sanmıyorum, ama: Gözlenebilir evrenin çapı 92 Milyar ışık yılı, bu 92.000.000.000. 1 Işık Yılı, ışıkla 1 yılda kat edilen mesafedir ve ışık saniyede yaklaşık 186 bin mil veya saniyede 983,781,341,35 feet hızla geçer. Bu sadece 1 saniyede neredeyse 984 Milyon feet. 60 saniye, sonra 60 dakika, daha sonra 24 saat, ardından bir yıla ulaşmak için 365 gün ile çarpmaya başladığımızda, sayı 31.039.141.970.409.448.819 veya 31 katrilyon ayak olur. Bu 1 ışık yılıdır. Şimdi Devamını oku »

2,6 X 10 ^ 26 km = 0,26 milyar milyar km veya daha fazla Evren sınırsızdır. Evrenimizin merkezinin bizden 13,8 milyar ışıkyılı olduğu varsayıldığında, bu büyüklük neredeyse iki katıdır. Km cinsinden, bu 27.6 X 10 ^ 9 ly = (27.6 X 10 ^ 6) (365.26 X 24 X 60 X 60) ışık saniye (ls) = 8.7 X 10 ^ 17 ls = (8.7 X 10 ^ 17) (299792456 ) km = 2,6 X 10 ^ 26 km. Sütlü May'ın ötesinde daha fazla galaksi varsa, boyut daha büyük olabilir. Devamını oku »

Güneş döngüsü veya güneş manyetik aktivite döngüsü, Güneş'in aktivitesinde (güneş radyasyonu seviyelerinde ve güneş materyali fırlatma seviyelerinde değişiklikler dahil) ve görünümde (güneş lekeleri, işaret fişekleri ve diğer tezahürlerin sayısındaki değişiklikler dahil) yaklaşık 11 yıllık değişimdir. ). Güneşin görünümündeki değişiklikler ve yüzyıllarca auroralar gibi Dünya'da görülen değişimler tarafından gözlemlendiler. Güneş üzerindeki değişiklikler uzayda, atmosferde ve D& Devamını oku »

Bu biraz şehirler arasındaki mesafenin ne olduğunu sormak gibi! Ancak, bize en yakın galaksiler bile, bu değerin birkaç katı kadar, yaklaşık 100.000 ışıkyılı düzeyindedir. Evrendeki diğer galaksilere olan uzaklık çok farklı! Bize "çok yakın" olanlar hala 100 000 ışıkyılı uzakta ya da daha fazla. Hafif bir yıl yaklaşık 9 trilyon km olduğundan, uzun bir yoldan konuşuyoruz! Bununla birlikte, gözlemlenebilir evren bundan çok daha büyüktür ve milyarlarca ışıkyılı boyunca ölçer. Evrenin 13,8 milyar yıldır genişlediğini ve artan oranda olduğunu biliyoruz, bu yü Devamını oku »

1 ile 10 Milyar km arasında, en yakın yıldız Proxima Centauri'nin Centaurus takımındaki uzaklığı 13100 birim 10 B km = 8141 birim 10 mil'dir. Proxima Centasuri = 4.246 aydınlık yıl = 4.246 X 206264 , 8 AU = 875800.3408 AU = 875800.34o8 X 149597870.7 km = 1.31017866 E + 14 km. Burada 1 birim = 10 milyar km = 1. E + 10 km. Yani, Proxima Centauri 1.31017866 E + 14 km / 1 e uzaklıktadır. E + 10 = 13100, yeni birimde = 1. E + 10 km = 8141 birim 10 B mil. sadece 4 sd, cevap 4 sd'ye yuvarlandı. Bu güvenilirlik için gerekli bir kongredir. . Devamını oku »

1 Ocak büyük patlama. 11 Şubat 2016 ÜÇÜNCÜ TARAFINDAN BÜYÜKLÜKLÜTLERARIS.COM (3.bp.blogspot.com) (3.bp.blogspot.com) Takviminde (tarihler Wikipedia sürümündendir), Big Bang 1 Ocak'ta Samanyolu'nda Yolumuz 11 Mart'ta şekilleniyor, Güneş'imiz 2 Eylül'de gezegenleriyle yakında ortaya çıkıyor. Yaşam 21 Eylül'de başlıyor. Ekim ayının tamamı boştu çünkü seçkin bir organik ilk yok, sadece basit bakteri ve kuzenleri Decmeber 31: 13.82 milyar yıl kalıyor. evrenin yaşı. Büyük patlamadan 9,2 yıl s Devamını oku »

Doğanın dört temel kuvveti: - Güçlü Nükleer Kuvvet Yerçekimi Kuvveti Elektromanyetik Kuvvet Zayıf Kuvvetler Yukarıda listelenen temel kuvvetlerin en büyüğü, Nüklekler arasında bulunan Güçlü Nükleer Kuvvettir. Devamını oku »

Mutlak büyüklük (M), göksel bir nesnenin iç parlaklığının ölçüsüdür. Güneş için M, neredeyse 4.83. Karşılaştırma için, parlak yıldızın M değeri daha küçüktür. Görünen m büyüklüğü, parsec içindeki d mesafesi boyunca M - m = - 5 log (d / 10) ile mutlak M büyüklüğü ile ilgilidir. Güneş için, m = - 26.74, M = 4.83 ve formül, 1 parsec = 200000 AU değerini kullanarak, 1 AU ile eşleşen d = 0.5E-05 parsec verir. Devamını oku »

Mars'taki Olympus Mons Henüz kendi güneş sistemimizin dışındaki dağları gözlemleyemiyoruz. Bu yüzden şu anki rekor sahibi Mars'taki Olympus Mons, Everest Dağı'nın yaklaşık 3 katı yükseklikte. Devamını oku »

Yüzey sıcaklıkları arasındaki fark 6000 ^ C (Güneş) -14 ^ C (Toprak). Güneş'in yüzey sıcaklığı yaklaşık olarak 6000 ^ C'dir. Bununla birlikte, Güneş'in Korona (atmosfer) sıcaklığı milyonlarca ^ o C olabilir. Güneşin çekirdek sıcaklığı yaklaşık 15 milyon ^ C olabilir. Buna karşın, Dünya'nın ortalama yüzey sıcaklığı 14 ° C'dir. C, [-89 ^ o C - 71 ^ o C] kayıt aralığında neredeyse. Dünya'nın çekirdek sıcaklığı, Güneş'in yüzey sıcaklığına yakın olabilir. . Devamını oku »

Varsayımsal olarak Sıfır. Siyah bir cüce, beyaz bir cüce bütün enerjisini kaybettiğinde (varsayımsal olarak) kalan şeydir. Bu nedenle, enerji sıfır olur ve sıcaklık, boşluk, 2-3 derece K ile aynı olur. Enerji üretilmediğinden (beyaz cüceler artık ısı üretmezler, sadece yavaşça uzaya kaybederler), aralık sıfır. Kara cücelerin varlığı, bir yıldızın tamamen soğuması için trilyon yıl alacağı tahmin edildiği için tamamen varsayımsaldır ve evren henüz 14 milyar yaşında değildir. Bilinen en eski beyaz cüceler yaklaşık 11 milyar yıldır ve hala 3000 derece civarındadı Devamını oku »

Ayarlanmış bir sıcaklık yoktur. Beyaz cüce, yakıtı yakıldığında yaklaşık 1000kg / cm³ yoğunluk veren normal bir yıldızdır. Beyaz bir cücenin yakıtı kalmaz, bu nedenle herhangi bir ısı üretmez ve görünür bir ışık yaymayacak şekilde yavaşça soğutarak siyah bir cüce olur. Bu nedenle genel olarak beyaz cüceler sıcaklığını ayarlamak zordur, çünkü yakıtın ne kadar uzun sürdüğüne bağlıdır. Devamını oku »

Nebüler Teori Bu teoriye göre, yaklaşık 5 milyar yıl önce, bir süpernovadan gelen şok dalgaları yakındaki bir bulutsuyu bozdu. Bulutsu dönmeye başladı ve yer çekimi daha fazla maddeyi merkezi bir diske çekti. Bu merkezi disk güneş oldu. Merkezi disk etrafında oluşan gaz ve toz yığınları. Güneş sistemindeki gezegenlerden ve diğer nesnelerden olurlar. http://www.google.com.ph/search?q=nebular+theory&biw=1093&bih=514&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0CAYQ_AUoAWoVChMI_quC1vmYyQIVwp6UCh2-Xgo4#imgrc=C43dCBj6zoEB_M%3A Devamını oku »

Dünya'nın atmosferi 100km kalınlık olarak kabul edilir. Dünya atmosferinin kalınlığı veya herhangi bir gezegenin atmosferi için kesin bir değer vermek neredeyse imkansızdır. Bunun nedeni, irtifa arttıkça atmosfer giderek azalır. Genel olarak uzayın 100 km yükseklikte başladığı kabul edilir. Dolayısıyla atmosferin kalınlığı için 100km değeri. Devamını oku »

Yaşam süresi birkaç milyon yıldan trilyon yıl olabilir. Ortalama bir yıldızın milyarlarca yıllık bir zaman aralığı olabilir. Bir yıldızın yaşam beklentisi, kütlesine bağlıdır. Yıldız ne kadar büyük olursa, yakıt tedarikini o kadar hızlı yakar ve ömrü o kadar kısa olur. En büyük yıldızlar birkaç milyon yıllık füzyonun ardından bir süpernovada yanar ve patlar. Öte yandan, Güneş gibi bir kütleye sahip ortalama bir yıldız, yaklaşık 10 milyar yıl boyunca hidrojeni birleştirmeye devam edebilir. Ve eğer yıldız çok küçükse, Güneş Devamını oku »

Enlemleri 23.4 derece S ve 23.4 derece N enlemleridir. Bu açı 23.4 derece, Dünya'nın dönüşünün dönme ekseninin normal ile ekliptiğe yaptığı açıdır. Döndürme ekseni terminalleri Kuzey Kutbu (enlem 90 derece N) ve Güney Kutbu (enlem 90 derece S), Güneş'e katılan ilgili çizgide 'Güneşe göre 1 yıl boyunca Basit Harmonik Hareket'i gerçekleştirir. Buna göre, Dünya ve Güneş merkezlerinin çizgileri, Yengeç Dönencesi ve Oğlak Dönencesi arasında yukarı ve aşağı doğru döner. Devamını oku »

Her şey. Evren her şey ve her şeydir; evren. Onaylanmış bir evren var. Bu evrenin genelinde yaklaşık 10 milyar ışık yılı olduğuna inanılıyor (ışık yılı, kozmik mesafeyi ölçmek için kullanılan bir ölçü birimidir. Örneğin, Andromeda Gökadası'na ulaşmak için 2,5 milyon yıl (ışık yılı) ışık almaktadır. Bu genişleyen uzay evreninde, her şey fiziksel olan maddedir. Gözlenebilir evrende yaklaşık 100 milyar galaksi olduğu tahmin edilmektedir. Galaksiyi kazanmak farklı boyutlarda, ancak galaksimizde Samanyolu Gökadası, yaklaşık 300 milyar yıldız var. Ve diyelim ki yıldızlar Devamını oku »

% 72 karanlık enerji% 23 karanlık madde% 4 yıldız ve galaksiler vb. Maddenin yalnızca% 4'ü bilimle bilinmektedir.% 72 karanlık enerji ve% 23 karanlık madde. Bilgimiz çok sınırlıdır. Bilinen% 4 şeyden hidrojen ve helyum ağır elementleri nötrinolar vs. vardır. Devamını oku »

Dünyanın perihelyon hızı 30.28km / s ve afelion hızı 29.3km / s'dir. Newton'un denklemini kullanarak, Dünya'nın Güneş'in uyguladığı yerçekiminden kaynaklanan kuvvet aşağıdaki gibidir: F = (GMm) / r ^ 2 G'nin yerçekimi sabiti olduğu yerde, M Güneş'in kütlesidir, m, kütlenin kütlesidir. Dünya ve r, Güneş'in merkezi ile Dünya'nın merkezi arasındaki mesafedir. Dünyayı yörüngede tutmak için gereken merkezcil kuvvet aşağıdakiler tarafından verilir: F = (mv ^ 2) / r v, yörünge hızı olduğunda. İki denklemin bir Devamını oku »

Işık radyodan daha kısa dalga boyuna sahiptir. Işık elektromanyetik bir dalgadır. İçinde elektrik ve manyetik alan, ilerici bir dalga oluşturan fazda salınır. Salınımlı elektrik alanının iki tepesi arasındaki mesafe, dalga boyunu verirken, bir saniye içinde elektrik alanının tam salınımlarının sayısı frekans olacaktır. Işığın dalga boyu (yüz nanometrenin sırası) radyo dalga boyundan (metre sırasının) daha kısa. Bunu içinde görebilirsiniz: Devamını oku »

1) Çözümdeki ilk adım elektronun kinetik enerjisini hesaplamaktır: K_E = 1 / 2mv ^ 2 E = 1/2 * 9.11 * 10 ^ (¯31) kg * (2.5 * 10 ^ 6 m / s ) ^ 2 E = 2.84687 * 10 ^ (¯17) kg * m ^ 2 s ^ ()2) (Bazı basamakları tuttum) Bu değeri hemen kullandığımda J (Joule için) kullanacağım. 2) Daha sonra, dalga boyunu hesaplamak için de Broglie denklemini kullanacağız: λ = h / p λ = h / sqrt (2Em) λ = (6.626 * 10 ^ (¯34) J * s) / sqrt (2 * ( 2.84687 * 10 ^ (¯17) J) * (9.11 * 10 ^ (¯31) kg)) Şimdi son cevabı hesaplayabilirsiniz Sadece iki şeyden emin olmak için: (1) Planck’s Constant’dak Devamını oku »

Beyaz ışık olarak gördüğümüz şey aslında farklı dalga boylarındaki ışığın bir karışımıdır. 390nm - 700nm aralığında dalga boyları olan bir ışık görüyoruz. Her bir spesifik dalga boyu, menekşe renginden kırmızıya değişen saf bir renge karşılık gelir. Beyaz ışık, renklerin bir karışımıdır. En sevdiğim bulmaca sorularından biri de "Neden kırmızı ve yeşil ışığın bir kombinasyonu sarı ışık veriyor?" Bir şekilde bir ara dalga boyunda ışık yaratan dalga boylarının kombinasyonundan kaynaklanmamaktadır. Cevap, sarı ışığın gözlerimizi kırmızı ve yeşil ışığın kombinasyonuna benzer şekilde Devamını oku »

Yerçekimi 4 temel gücümüzden en az yer çekimidir. Yerçekimi daha güçlü biri gibi görünebilir ama gerçekten değil. Hala bu kadar güçlü olmasının nedeni, nesnelerin bu kadar büyük olmalarından kaynaklanıyor. Kuvvetleri kuantum düzeyinde karşılaştıracak olursanız, yer çekiminin en zayıf olduğunu keşfedeceksiniz. En güçlü olarak güçlü nükleer kuvvet ile. Devamını oku »

Yerçekimi (kütle ile 2 veya daha fazla nesne arasındaki çekim kuvveti) Evren, tüm gök cisimleri arasındaki mesafeyi uzatarak hızlanan bir hızla genişliyor. Gökadamızı bir arada tutan yerçekimi kuvveti, bizi galaksimizde kalmamızı sağlayan ayrı kuvvettir. Aynı şey galaktik kümemiz için de geçerlidir. Kümemiz yerçekimi için bizi birbirinden ayıran karanlık enerjiyi aşacak kadar büyük ve galaktik kümemizi bir arada tutar. Devamını oku »

Yerçekimi ve manyetik alan Yerçekimi, dünyadaki atmosferin çoğunu koruyan şeydir, fakat biz her zaman biraz kaybediyoruz. Güneş rüzgarları, bizi onlardan koruyan güçlü manyetik alanımız olmasaydı atmosferin çoğunu daha fazla harekete geçirirdi. Buna karşılık Mars'ın atmosferine bakabiliriz, çok daha az bir atmosfere sahiptir, sadece daha az yerçekimi olduğu için değil, çekirdeği manyetik bir alan üretmeyi kestikten sonra güneş rüzgarları atmosferin çoğunu elimden aldı. Geriye kalan sadece yerçekiminin etkisidir. Devamını oku »

Bir fizikçi olarak Yerçekimi Gücü diyebilirim. Güneş Sistemi, çok büyük bir cisim olan Güneş etrafında hareket eden bir parçacık sistemi olarak hayal edebileceğiniz oldukça karmaşık bir cisimler sistemidir. Tüm bu hareketler Yerçekimi Kuvveti tarafından yönetilir. M_1 ve m_2 kütlelerinin iki nesnesi arasındaki, r mesafesiyle ayrılan çekim kuvveti şöyle verilmektedir: F _ ("grav") = G (m_1 * m_2) / r ^ 2 Burada G, Evrensel Gravitasyonel Sabit = 6.67xx10 ^ -11 (Nm ^ 2) / (kg ^ 2) Dolayısıyla, temelde Güneş etrafındaki tüm Devamını oku »

Bunun gibi bir sinyal, yörüngeli bir dış gezegenin varlığının iyi bir göstergesidir. Kepler Uzay Teleskobu, bunun gibi sinyalleri aramak için özel olarak tasarlanmıştır. Samanyolu Orion kolu boyunca işaret edildi ve tek tek yıldızlardan gelen ışık eğrisi gezegenlerin kanıtı için analiz edildi. Bir gezegen bir yıldızın önüne geçtiğinde, o yıldızın ışığının bir kısmını engeller. Yıldızın ne kadar karardığını ölçerek, gökbilimciler gezegenin büyüklüğünü çıkarabilirler. Ek olarak, ışık dalışı arasındaki zaman bize gezegenin yörü Devamını oku »

Dünyanın gazları tutabilmesi. Güneş sisteminin kurulmasında, tüm gezegenlerin bir tür atmosferi vardı ve çoğu hala aynı atmosfere sahipti. Merkür, güneşe yakınlığı nedeniyle tek istisnadır, herhangi bir erken atmosfer çabucak kaynamış olurdu. Dünya durumunda, atmosfer zehirli bir metan bazlı atmosferden günümüze değişti. Bu metanı ve bir yan ürün olarak yiyen en erken okyanuslarda deniz yoluyla taşınan mikroplar tarafından oksijeni dışarı attı. Devamını oku »

Hiçbir şey, bildiğimiz kadarıyla. Gözlenebilir evren, her yöne 45 milyar ışıkyılı sürer. Ancak, bu, bu mesafenin ötesinde bulunacak daha fazla evrenin olduğu anlamına gelmez. Şu an itibariyle, "görebildiğimiz" kadarıyla ilgili. Bu, evrenimizin sınırı olabilir ya da 45 milyar ışıkyılı daha uzatabilir, biz sadece bilmiyoruz. Ama o sınırın ötesinde neyin yatmakta olduğunu soruyorsanız? Hiçbir şey, bildiğimiz kadarıyla. Devamını oku »

Hiçbir şey, en azından bildiğimiz kadarıyla. Görünür evrenin en uzak noktaları, bilinen evren 45 milyar ışıkyılı uzaklıkta oturuyor. Onlar erken takımyıldızlar ve yıldızlar. Bunun için sorunlu olması, bizden uzaklaşmaları ve hareketin hızlanması. Bu 45 milyar ışıkyılı uzaklıkta galaksimizden mümkün olan her yöne doğru. Ancak, yaklaşık 13.8 milyar yıllık bir evrende yaşadığımızı düşünmelisiniz ve hiçbir şeyin ışık hızından daha hızlı seyahat edemeyeceği gerçeğini kabul etmelisiniz. Bu, 13.8 milyar ışıkyılı uzaklıkta bir şey göremeyeceğimiz anlamına gelmeli. As Devamını oku »

Işık bir kara deliğin çekim kuvvetinden kaçamaz. İlki. Kara deliklerin kara değil, aslında görünmez olduğuna işaret edelim. Bir şeyi görebilmek için, ışığın bir şeyden fırlayıp gözlerinden yayması gerekir. Bu durumda, bu bir şey bir kara deliktir. Bir yıldız kendi üzerine çöktüğünde, yıldız kütlesinin çoğunluğunu küçük bir alana sıkıştırarak kara delikler oluşur. Çok perspektife koyduktan sonra, güneş sistemimizin güneşinin New York büyüklüğünde bir kutuya sıkıldığını hayal edin. Kara deliklerin bu kadar Devamını oku »

Yıldız, yerçekimi içe doğru çeken ve füzyondan dışarıya doğru baskı yapan basınç nedeniyle dengede m'dir. Merkezdeki yakıt (Hidrojen) neredeyse bitince, daha az kütle nedeniyle yer çekimi azalır. Fakat yine de füzyon devam eder ve yıldız dışarıya doğru genişler. Böylece sıcaklığı düşer ve büyüklüğü artar. resim atnf csiro wu. Devamını oku »

Gezegenimsi bulutsu yuvarlaktır ve farklı kenarlara sahip olma eğilimindedir, dağınık bulutsu yayılır, rasgele şekillenir ve kenarlarda kaybolma eğilimindedir. İsmine rağmen, gezegenimsi bulutsu gezegenlerle ilgisi yoktur. Onlar, ölen bir yıldızın dışa dönük katmanlarıdır. Bu dış tabakalar bir kabarcığın içinde eşit bir şekilde yayılır, bu nedenle teleskopta dairesel görünme eğilimindedirler. İsmin geldiği yer burasıdır - teleskopta gezegenlerin göründüğü gibi dururlar, bu yüzden "gezegensel" şeklini açıklar, yaptıklarını değil. Gazlar, orijinal yıldızın Devamını oku »

Oluşumu zamanından itibaren artık açısal momentum. Temelde yavaşlatmak için çok az şey var, ancak rotasyonunda yavaş yavaş yavaşlıyor. Dünya'yı ne şekillendirmiş olursa olsun, çarpışmalar veya kazanımlar olsun, bir miktar artık açısal momentum olacaktır. Çevredeki detritus ve gaz çoğunlukla gitmiş veya dahil olmuşsa, kalan rotasyonu yavaşlatan çok az şey vardı. Devamını oku »